Terugblik
Deze campagne
Iedereen raadde het af, campagnes voeren in Venezuela. Het zou te gevaarlijk zijn. Een gebroken land, met veel corruptie, honger en nood. Dat klinkt als een land dat je moet ontlopen. Toch wist Johan Toet dat God hem daar wilde hebben. Juist daar. Afgelopen evangelisatiecampagne wijst duidelijk uit waarom. Moeilijkheden om iets op te zetten in een vreemd land.
Johan Toet zette al eerder voet op Brazilië, Mexico en Colombia. Daar is veel strijdlust en gebed voor nodig. ‘Het heeft nogal wat voet in de aarde om een evangelisatiecampagne te kunnen organiseren. Zeker in een land waar je vreemd bent en dus weinig mensen kent,’ deelt Johan. ‘Je hebt te maken met religie, en kerken die het op hun eigen manier willen doen. De grote opdracht wordt nog niet vaak als uitgangspunt gepakt. Ik weet niet goed waarom. Waarom het gaat zoals het gaat. Ik vind dat lastig want we zijn één lichaam. We moeten de handen ineenslaan en samen het Evangelie verkondigen.’
De situatie in Venezuela
In oktober stond Venezuela op de planning voor een evangelisatiecampagne. Een land waar Johan zich sterk naartoe geleid voelt. Om een beeld te geven van de ellende die er heerst moet je je voorstellen dat de meeste mensen tussen de vijf tot tien dollar per maand verdienen. Ze staan de hele dag in de rij om te kunnen tanken. Alle middelen zijn schaars. Alles is bestemd voor de export, en lokale mensen hebben bijna niks om van te kunnen leven. Het land is een puinhoop. Wat opvalt is dat de mensen geestelijk zijn lamgeslagen. Daar valt dus winst te behalen.
Hulp vanuit onverwachte hoek
De voorbereidingen voor het grote evangelisatiemoment zijn nog in gang of er gebeurt iets opmerkelijks. De landelijke pers pikt het nieuws op dat Johan Toet in het land is. Een buitenlandse evangelist in Venezuela? Dat vinden ze uitzonderlijk want niemand durft nog de landsgrens over. Zo krijgt de evangelisatiecampagne aandacht in de kranten, op sociale media en in het nieuws.
Doordat Johan ook de mogelijkheid krijgt om met diverse mensen te spreken, van pastors tot lopers van de Mars van Christus, wordt er reclame gemaakt op een manier waar elk streverig reclamebureau van droomt. Alleen Gods werkende hand kan zo’n aaneenschakeling van events en natuurlijke promotie veroorzaken. Voordat de twee daadwerkelijke evangelisatiecampagnes plaatsvinden, zijn er al duizenden mensen die óf Jezus aannemen óf het vuur van de Geest ontvangen.
Wonderbaarlijk aantal
En dan is het zover. De evangelisatiecampagnes in Barquisimeto, de hoofdstad van de deelstaat Lara in het westen van Venezuela.
De eerste avond is al een mega succes, duizenden stromen binnen, de plaats is bezaaid met mensen. Ze zijn hongerig. En ze krijgen waar ze voor komen. Vele duizenden nemen na de rauwe boodschap van Johan die hij predikt Jezus aan als hun Heer en Verlosser.
De ene na de andere genezing vindt plaats en de mensen zijn door het dolle heen.
Het is een avond van wonderen en tekenen en een mega oogst voor het Koninkrijk van God.
Johan daagt ze uit om de volgende dag terug te komen met heel hun familie, met mensen die genezing nodig hebben, en vrienden en kennissen die Jezus ook nodig hebben.
En daar geven ze gehoor aan. Het is de tweede dag van de campagnes in Barquisimeto.
De plekken voor het podium stromen vol.
En vol.
En voller.
Bussen komen van heinde en verre, volgeladen met mensen die hunkeren naar de boodschap van Jezus. Zulke volle bussen zijn opmerkelijk gezien de problemen met de olie en de grote armoede. Maar ook hierin heeft Johan Toet Ministries voorzien. En zo weten ruim 20.000 mensen het podium te vinden waar Johan het rauwe Evangelie verkondigt.
Duizenden mensen komen in tranen naar voren om ja te zeggen tegen hun Redder.
Wonder na wonder
Johan wil iedereen bedienen en zegenen. Hij besluit na de preek om door de menigte van deze mensenmassa te gaan lopen. Daar ziet hij de gezichten van mensen die zoekende zijn, van degenen die misschien afgedwaald. Van hen die genezing en bevrijding zoeken. Ze willen verandering. En ze geloven dat Jezus die verandering kan brengen want ze dringen zich naar Johan toe. Terwijl hij links en rechts de handen oplegt, beginnen zij hem aan te raken; op zijn schouder, hoofd, oor, armen. Ze wrijven het zweet van zijn hoofd op hun eigen hoofd. Het doet Johan denken aan Jezus die op weg is naar Jaïrus en zich door de menigte wurmt. De mensen strekken zich in geloof uit. Ze willen doorbraak! Ze willen genezing! Ze willen Jezus! En dat gebeurt.
De gevangenissen in
De evangelisatiecampagne in Barquisimeto was in één woord: powerful. Nadien spreekt Johan met grote leiders in Venezuela waaronder mensen van de overheid. Die geven hem ‘de ‘sleutel van Venezuela,’ verwoordt Johan, ‘We hebben toegang gekregen om naar de gevaarlijkste gevangenissen te gaan en daar evenementen te doen. Ook mogen we in iedere stad campagnes doen in samenwerking met alle kerken. Het bijzondere is dat de kerken hebben besloten om de handen ineen te slaan en hun verschillen opzij te leggen. Zodat het lichaam van Christus sterker kan worden, zodat we verschil kunnen maken in het land en het uit de duisternis kan komen.’
Een nieuw tijdperk voor Venezuela
De eenheid van de kerken in Venezuela, het samenwerken als één lichaam, is iets wat we wereldwijd moeten doen. ‘Ik geloof dat er geschiedenis is geschreven,’ zegt Johan, ‘Een nieuw tijdperk is aangebroken want mensen zullen nooit meer hetzelfde zijn na hun ontmoeting met Koning Jezus.’